๑๐๑. ปโรสตชาดก คนมีปัญญาคนเดียวดีกว่าคนโง่เขลาตั้งร้อย

ชาดกเรื่องนี้ มีคาถาความว่า :

"คนโง่เขลามาประชุมกัน แม้ตั้งร้อยคนขึ้นไป

พวกเขาไม่มีปัญญา พึงเพ่งดูอยู่ตั้งร้อยปี

ผู้ใดรู้แจ้งเนื้อความแห่งภาษิต

ผู้นั้นเป็นบุรุษมีปัญญา

คนเดียวเท่านั้น ประเสริฐกว่า" ดังนี้.

เหมือนกันกับ ๙๙. ปโรสหัสสชาดก ว่าด้วยคนผู้มีปัญญา โดยเนื้อเรื่อง โดยไวยากรณ์ และโดยประชุมชาดก คาถานั้นมีอรรถาธิบายว่า คนเหล่านั้น ไม่มี ปัญญา พึงเพ่ง พึงดู พึงใคร่ครวญแม้ตลอดร้อยปี แม้ว่าจะดูอยู่อย่างนี้ ก็ย่อมไม่เห็นเหตุหรือผล ดังนั้น ผู้ใดรู้เนื้อความแห่งคำที่เรากล่าวไว้ได้ ผู้นั้นคนเดียวเท่านั้น มีปัญญาประเสริฐกว่า ฉะนี้แล.

จบ ปโรสตชาดก