ขุททกนิกายภาค ๑
เอกนิบาต
๙. อปายิมหวรรค
สารัมภชาดก
ว่าด้วยการพูดดีพูดชั่ว
พระศาสดาเมื่อทรงอาศัยพระนครสาวัตถี ประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภโอมสวาทสิกขาบท ตรัสพระธรรมเทศนานี้ ดังนี้.
แม้เรื่องทั้งสอง ก็เป็นเช่นเดียวกับเรื่องที่กล่าวไว้แล้ว ในนันทวิสาลชาดก ในหนหลัง (แปลกแต่ว่า) ในชาดกนี้ พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นโคทรงกำลัง ชื่อ สารัมภะ ของพราหมณ์ ผู้หนึ่งในพระนครตักกสิลา พระศาสดาตรัสเรื่องในอดีตนี้แล้ว ครั้นตรัสรู้พระสัมโพธิญาณแล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า :
"พึงเปล่งแต่วาจาดี เท่านั้น ไม่พึงเปล่งวาจาชั่วเลย
การเปล่งวาจาดีสำเร็จประโยชน์ได้
เปล่งวาจาชั่ว ย่อมเดือดร้อน" ดังนี้.
พระศาสดาทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแสดง แล้วทรงประชุมชาดกว่า
พราหมณ์ในครั้งนั้น ได้มาเป็นอานนท์
พราหมณีได้เป็นอุบลวรรณา
ส่วนโคสารัมภะ ได้มาเป็นเรา ตถาคตฉะนี้แล.
จบ สารัมภชาดก
